verdronken dorpen
Animatie : Matthias Daenschel
Sound: Max Knoth
This information in English π¬π§
Diese Informationen
auf Deutsch π³π±
het verhaal
Een duik langs verdronken dorpen
en steden opent een venster naar
het verleden.
Bekijk fragment
Youtube inhoud kan niet getoond worden met je huidige cookie-instellingen. Selecteer "Toestemmen & tonen" om de inhoud te zien en de Youtube cookie-instellingen te accepteren. Meer info kun je lezen in onze [Privacyverklaring](/privacyverklaring/. Je kunt je altijd weer afmelden via je [cookie-instellingen] /cookie-instellingen/.
De maker
Matthias Daenschel
Ik hou van zwemmen en duiken in zee. Toch heb ik nog nooit in de Noordzee gedoken. Tijdens het onderzoek voor mijn film ben ik daarom gaan kijken naar documentaires over duiken in de Noordzee, over het leven onder water, maar ook over schatzoekers en onderwaterarcheologie.
Steeds weer kwam ik verslagen en legendes tegen over de verzonken stad Runghold, en over verwoestende stormvloeden, zoals de kerstvloed van 1717. Ook deed ik historisch onderzoek in archieven, musea en kunstbibliotheken.
Heel belangrijk was voor mij de vondst van een kopergravure van Johann Baptist Homann (1664-1724): "Illustratie van de bijna bovennatuurlijke watervloed op Christusdag 1717...". Dit werk werd het middelpunt van mijn filmische werk. Ik ontwierp een duikreis: een zoektocht naar sporen van een catastrofe. Daarbij koos ik verschillende momenten van de watersnoodramp: het luiden van de stormklokken, het breken van de dijken, reddingspogingen vanaf de daken van de huizen .
In de film komen delen van de gravure van Homann terug: de kerk, een ton of een reddingsboot. In zeven "duiken" nadert de kijker deze gebouwen en objecten, om vervolgens in een korte flashback terug te gaan naar de gebeurtenissen die ermee verbonden zijn. Aan het einde van de zoektocht onderwater zoom ik langzaam uit om de hele bewegende gravure te laten zien en dus de volledige omvang van de catastrofe als een voltooide puzzel.
Voor het ontwerp van de onderwaterwereld heb ik naast het werk van Homann ook andere historische gravures gebruikt, bijvoorbeeld prenten van Ludwig Richter en Albrecht DΓΌrer en andere, deels onbekende kunstenaars. Ik heb een historische invalshoek gekozen, maar het onderwerp is actueler dan ooit, vanwege de door de mens veroorzaakte klimaatverandering en de toename van natuurrampen wereldwijd.